(Texto de autioría un tanto confusa -ya saben cómo es Internet- por lo que prefiero subirlo, ya que mueve conciencias y puede ser útil socialmente, de forma anónima.)
EN ESPAÑOL
Quizá ha llegado la hora de aceptar que nuestra
crisis es más que económica, va más allá de estos o aquellos políticos, de la
codicia de los banqueros o la prima de riesgo.
Asumir que nuestros problemas no se terminarán
cambiando a un partido por otro, con otra batería de medidas urgentes o una
huelga general.
Reconocer que el principal problema de España no es Grecia, el euro o la señora Merkel.
Admitir, para tratar de corregirlo, que nos hemos
convertido en un país mediocre. Ningún país alcanza semejante condición de la
noche a la mañana. Tampoco en tres o cuatro años. Es el resultado de una cadena
que comienza en la escuela y termina en la clase dirigente.
Hemos creado una cultura en la que los mediocres
son los alumnos más populares en el colegio, los primeros en ser ascendidos en
la oficina, los que más se hacen escuchar en los medios de comunicación y a los
únicos que votamos en las elecciones, sin importar lo que hagan. Porque son de
los nuestros.
Estamos tan acostumbrados a nuestra mediocridad
que hemos terminado por aceptarla como el estado natural de las cosas. Sus
excepciones, casi siempre, reducidas al deporte, nos sirven para negar la
evidencia.
- Mediocre es un país donde sus habitantes pasan
una media de 134 minutos al día frente a un televisor que muestra
principalmente basura.
- Mediocre es un país que en toda la democracia
no ha dado un presidente que hablara inglés o tuviera unos mínimos
conocimientos sobre política internacional.
- Mediocre es el único país del mundo que, en su
sectarismo rancio, ha conseguido dividir incluso a las asociaciones de víctimas
del terrorismo.
- Mediocre es un país que ha reformado su sistema
educativo tres veces en tres décadas hasta situar a sus estudiantes a la cola
del mundo desarrollado.
- Mediocre es un país que no tiene una sola
universidad entre las 150 mejores del mundo y fuerza a sus mejores
investigadores a exiliarse para sobrevivir.
- Mediocre es un país con una cuarta parte de su
población en paro, que sin embargo, encuentra más motivos para indignarse
cuando los guiñoles de un país vecino bromean sobre sus deportistas.
- Mediocre es un país donde la brillantez del
otro provoca recelo, la creatividad es marginada
- Mediocre es un país que ha hecho de la
mediocridad la gran aspiración nacional, perseguida sin complejos por esos
miles de jóvenes que buscan ocupar la próxima plaza en el concurso Gran
Hermano, por políticos que insultan sin aportar una idea, por jefes que se
rodean de mediocres para disimular su propia mediocridad y por estudiantes que
ridiculizan al compañero que se esfuerza.
- Mediocre es un país que ha permitido, fomentado
y celebrado el triunfo de los mediocres, arrinconando la excelencia hasta
dejarle dos opciones: marcharse o dejarse engullir por la imparable marea gris
de la mediocridad.
- Y mediocre es un país que (estamos en
olimpiadas), valora más una medalla olímpica, que un título universitario.
EN GALEGO
Quizais chegou a hora de
aceptar que a nosa crise é máis que económica, vai máis alá destes ou
aqueles políticos, da codiza dos banqueiros ou a prima de risco.
Asumir
que os nosos problemas non se rematarán cambiando a un partido por
outro, con outra batería de medidas urxentes ou unha folga xeral.
Recoñecer que o principal problema de España non é Grecia, o euro ou a señora Merkel.
Admitir,
para tratar de corrixilo, que nos convertemos nun país mediocre. Ningún
país alcanza semellante condición da noite á mañá. Tampouco en tres ou
catro anos. É o resultado dunha cadea que comeza na escola e remata na
clase dirixente.
Creamos unha cultura na que os mediocres son os
alumnos máis populares no colexio, os primeiros en ser ascendidos na
oficina, os que máis se fan escoitar nos medios de comunicación e aos
únicos que votamos nas eleccións, sen importar o que fagan. Porque son
dos nosos.
Estamos tan afeitos á nosa mediocridade que rematamos por
aceptala como o estado natural das cousas. As súas excepcións, case
sempre, reducidas ao deporte, sérvennos para negar a evidencia.
- Mediocre é un país onde os
seus habitantes pasan unha media de 134 minutos ao día fronte a un
televisor que mostra principalmente lixo.
- Mediocre é un país que en toda a democracia non deu un presidente que falase inglés ou tivese uns mínimos coñecementos sobre política internacional.
- Mediocre é o único país do mundo que, no seu sectarismo rancio, conseguiu dividir mesmo ás asociacións de vítimas do terrorismo.
- Mediocre é un país que reformou o seu sistema educativo tres veces en tres décadas ata situar os seus estudantes á cola do mundo desenvolvido.
- Mediocre é un país que non ten unha soa universidade entre as 150 mellores do mundo e forza aos seus mellores investigadores a exiliarse para sobrevivir.
- Mediocre é un país cunha cuarta parte da súa poboación no paro, que non obstante, encontra máis motivos para indignarse cando os monicreques dun país veciño chancean sobre os seus deportistas.
- Mediocre é un país onde a brillantez do outro provoca envexa, onde a creatividade é marxinada
- Mediocre é un país que fixo da mediocridade a grande aspiración nacional, perseguida sen complexos por eses miles de mozos que buscan ocupar a próxima praza no concurso Grande Irmán, por políticos que insultan sen achegar unha idea, por xefes que se rodean de mediocres para disimular a súa propia mediocridade e por estudantes que ridiculizan o compañeiro que se esforza.
- Mediocre é un país que permitiu, fomentado e celebrado o triunfo dos mediocres, acorralando a excelencia ata deixarlle dúas opcións: marchar ou deixarse engulir pola imparable marea gris da mediocridade.
- E mediocre é un país que (estamos en olimpíadas), valora máis unha medalla olímpica, que un título universitario.
- Mediocre é un país que en toda a democracia non deu un presidente que falase inglés ou tivese uns mínimos coñecementos sobre política internacional.
- Mediocre é o único país do mundo que, no seu sectarismo rancio, conseguiu dividir mesmo ás asociacións de vítimas do terrorismo.
- Mediocre é un país que reformou o seu sistema educativo tres veces en tres décadas ata situar os seus estudantes á cola do mundo desenvolvido.
- Mediocre é un país que non ten unha soa universidade entre as 150 mellores do mundo e forza aos seus mellores investigadores a exiliarse para sobrevivir.
- Mediocre é un país cunha cuarta parte da súa poboación no paro, que non obstante, encontra máis motivos para indignarse cando os monicreques dun país veciño chancean sobre os seus deportistas.
- Mediocre é un país onde a brillantez do outro provoca envexa, onde a creatividade é marxinada
- Mediocre é un país que fixo da mediocridade a grande aspiración nacional, perseguida sen complexos por eses miles de mozos que buscan ocupar a próxima praza no concurso Grande Irmán, por políticos que insultan sen achegar unha idea, por xefes que se rodean de mediocres para disimular a súa propia mediocridade e por estudantes que ridiculizan o compañeiro que se esforza.
- Mediocre é un país que permitiu, fomentado e celebrado o triunfo dos mediocres, acorralando a excelencia ata deixarlle dúas opcións: marchar ou deixarse engulir pola imparable marea gris da mediocridade.
- E mediocre é un país que (estamos en olimpíadas), valora máis unha medalla olímpica, que un título universitario.
No hay comentarios:
Publicar un comentario